«Το Μπλε Δωμάτιο (μια αιωρούμενη φυλακή, με το πάθος να αποτελεί αόρατη παρένθεση στην αγωνία των πρωταγωνιστών), που προβλήθηκε στο τμήμα Ένα Κάποιο Βλέμμα πέρυσι, επίσης στις Κάννες, είναι μια πολύ έξυπνη, καθόλου επιδειξιομανής παραλλαγή στο είδος του μυστηρίου, με ιδιότυπη αφήγηση, διπλή και αντίστροφη, ενίοτε δύσβατη, αλλά μελετημένη και διάστικτη από μικρά σήματα και κρυφά νοήματα.» – Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος http://www.lifo.gr/guide/cinema/3005
«Μια μικρή το δέμας ταινία, σαν το σουλούπι του Amalric, που όμως δεν είναι τίποτε λιγότερο από ένα σπάνιο κομψοτέχνημα αποθέωσης της ατμόσφαιρας.»
– Θόδωρος Γιαχουστίδης, lessthanzervo.blogspot.com
«Καταδικάστηκαν οι πραγματικοί ένοχοι; Έκδωσε τη δική σου ένορκη απόφαση, ενώ αυτό το film noir γίνεται αριστουργηματικά bleu μ’ ένα στατικό γενικό πλάνο στο άδειο, δεύτερο μπλε δωμάτιο της ταινίας, τον ναό της Θέμιδος. Από εσένα, amoureux, δε ζητάει ισόβια – αλλά θα πληρώσεις και θα εκτίσεις την ποινή σου ωραία και καλά…»
– Βικτώρια Μιχαήλ http://freecinema.gr/movies/la-chambre-bleue/
«Ο Αμαλρίκ έστησε ένα φιλμ που μέσα στα 75 λεπτά διάρκειάς του, θέτει ερωτήματα μέσα από ένα χιτσκοκικό παιχνίδι μυαλού που περνάει από κόσκινο τις ατμόσφαιρες του πρόσφατου Ρομάν Πολάνσκι.»
– Γιάννης Μόσχος, clickatlife.gr
«Χιτσκοκικά μεθοδικός, καθώς «δένει» την πλοκή με τα θολά κίνητρα των χαρακτήρων του, και με τη «Γυναίκα της Διπλανής Πόρτας» του Φρανσουά Τριφό ως διαρκή αναφορά, υπογράφει ένα δεξιοτεχνικά δομημένο ψυχολογικό θρίλερ με διακριτικές κοινωνικές παρατηρήσεις (κύριος στόχος τους: η μικροαστική ηθική ) και μια απρόσμενη μέχρι την τελευταία στιγμή εξέλιξη που συγκινεί και σοκάρει.»
– Χρήστος Μήτσης http://www.athinorama.gr/cinema/article/to_mple_domatio-2508315.html
«Κάπου ανάμεσα στη φλυαρία και την πληθωρικότητα του “Tournée” υπέβοσκε μια ανήσυχη δημιουργική φλόγα, μα με το στυλιζαρισμένο, οικονομικότατο “La Chambre Bleue” γίνεται πια φανερό πέραν αμφιβολίας. Στο πρόσωπο του Amalric γεννιέται ένας νέος (και άκρως) κινηματογραφικός δημιουργός.»
– 3½ / 5 Γιάννης Βασιλείου, Cinemanews
«Μια βουτιά στο σκοτεινό σύμπαν του Ζορζ Σιμενόν (1903-1989), όπου η πλοκή δεν έχει τόσο σημασία όσο έχει η ανθρώπινη φύση με τα πάθη και τις αδυναμίες της, αποπειράται ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Ματιέ Αμαλρίκ στο “Μπλε δωμάτιο” (“La chambre bleu”, Γαλλία, 2014). Κρατώντας για τον εαυτό του τον ρόλο του παντρεμένου επιχειρηματία που μαζί με την ερωμένη του (Στεφανί Κλο) κατηγορείται για φόνο, ο Αμαλρίκ σέβεται το πρωτότυπο κείμενο και φτιάχνει ένα σφιχτοδεμένο, απέριττο ψυχογράφημα διάρκειας μόλις 76 λεπτών, που για τον υπογράφοντα ανήκει στις καλύτερες κινηματογραφικές ερμηνείες μυθιστορημάτων του μέγιστου βέλγου συγγραφέα.»
– Γιάννης Ζουμπουλάκης, Το Βήμα
«Το αστυνομικό μυθιστόρημα του Georges Simenon θα έδινε υλικό για ένα πρώτης τάξεως αστυνομικό θρίλερ με δικαστική τροπή στο φινάλε. Ο Amalric όμως αποδεικνύεται σκηνοθέτης με άποψη (μετά το «Τουρνέ στο Παρίσι» που είχε κερδίσει και βραβείο σκηνοθεσία στις Κάννες) και ενώ μένει πιστός στο βιβλίο και την ιστορία, προσδίδει ερωτική ατμόσφαιρα, απαραίτητη δόση αινίγματος και μυστηρίου, και μέσα από μια υπνωτιστική σκηνοθεσία κατάφερε να κάνει ένα μοντέρνο, αισθησιακό, στα πρότυπα της lounge αισθητικής film noir. […] Σινεφιλικό «διαμάντι», μοντέρνο αλλά και φόρος τιμής στις ταινίες του Claude Chabrol, με Χιτσκοκικές αναφορές, από έναν ταλαντούχο Γάλλο καλλιτέχνη. Το είδος του γαλλικού κινηματογράφου στα καλύτερα του.»
– 3½ / 5 Αχιλλέας Βασιλείου, Reel
«Η σκηνοθεσία του Ματιέ Αμαλρίκ παραμένει εξαίσια μέσα από τις βίαιες στροφές της ιστορίας, τις αλλαγές διάθεσης και τις μεταστροφές ύφους.»
– Manohla Dargis, The New York Times
«Ένα εντυπωσιακό και ιμπρεσιονιστικό ρομαντικό θρίλερ από έναν από τους καλύτερους ηθοποιούς της Γαλλίας. […] Αντλώντας επιρροές από τα κλασικά νουάρ του Χόλιγουντ και τα αφηγηματικά παιχνίδια του Αλέν Ρενέ με το χρόνο, αφηγείται μια οικεία ιστορία με τρόπους που την κάνουν να μοιάζει ακαταμάχητα καινούργια.»
– Jordan Mintzer, The Hollywood Reporter
«Αυτή είναι μια από τις καλύτερες ερμηνείες ενός από τους καλύτερους ηθοποιούς (τώρα και σκηνοθέτη) του σινεμά. Το “Μπλε Δωμάτιο” είναι υπνωτιστικό, ψυχολογικά σύνθετο και, εν τέλει, αβάσταχτα σπαρακτικό. Δεν τα φτιάχνουν έτσι πια, αλλά θα έπρεπε.»
– 4 / 5 Marc Savlov, TheAustinChronicle
«Κάθε αποκάλυψη καταγράφεται στο βλέμμα του χαρισματικού Αμαλρίκ: απειροελάχιστες σωματικές μεταλλάξεις, συναισθηματικές εκπυρσοκροτήσεις.»
– Sheri Linden, Los Angeles Times
«Ως αφηγητής, ο Αμαλρίκ είναι ένας μετρ της χειραγώγησης, καθοδηγώντας το κοινό πότε προς τη μία και πότε προς την άλλη κατεύθυνση.»
– Michael O’Sullivan, TheWashingtonPost
«Η διασκευή του Αμαλρίκ στο βιβλίο του Σιμενόν είναι ένα θεσπέσιο αίνιγμα.»
– 4 / 5 Nicholas Bell, ioncinema.com
#weirdwave #ToMpleDomatio #TheBlueRoom
