Και η επιλογή να γυρίσετε σε ασπρόμαυρο; Ηταν από νοσταλγία; Για τους ημίθεους του ποδοσφαίρου, έτσι όπως τους ζούσαμε στις τηλεοράσεις μας στα 70ς και τα 80ς;
Οχι, όχι. Αντίθετα, η επιλογή του ασπρόμαυρου είχε να κάνει με το γεγονός ότι δεν ήθελα η ταινία να μπερδεύεται με την πραγματικότητα. Δεν με ενδιέφερε να μπω βαθιά στη διαφθορά ή τη βία του ποδοσφαίρου, να φτιάξω μία ταινία ρεαλισμού, που κάτι να σου θυμίζει και να βγάζεις στο τέλος δίδαγμα. Με ενδιέφερε το ποδόσφαιρο εντελώς συμβολικά, ως μία ηθική και μεταφυσική αρένα, όπου οι ήρωες συναντιούνται με τη μοίρα τους. Ταυτόχρονα, με ενδιέφερε πολύ η επαρχία της Σαρδηνίας και οι άνθρωποί της. Και πάλι: όχι στη ρεαλιστική τους καταγραφή. Αλλά πώς τα σκαμμένα τους πρόσωπα και το άγριο τοπίο μιλούν από μόνα τους. Η ασπρόμαυρη φωτογραφία έχει πολύ μεγάλη δύναμη σε αυτού του είδους την αποτύπωση. Είναι μία αισθητική αλλά και ουσιαστική επιλογή. Εχει τη δική της γλώσσα…
Συνέντευξη στο Flix.gr http://flix.gr/articles/paolo-zucca-interview.html
