Με τους τρωγλοδύτες ήξερα πως ήθελα να δημιουργήσω κάτι νέο που θα έχει τη δική του μυθολογία.
Δεν υπάρχει τίποτα άσχημο όταν η βία γίνεται ιδιαίτερα κομίστικη (graphic), και παρουσιάζεται με πολύ ρεαλιστικό τρόπο, κάτι που κάνει τα πράγματα πολύ χειρότερα γιατί δεν μοιάζει με ταινία του Lucio Fulci ή του Argento, αφού αυτά τα σφιχτά πλάνα πάνω στο αίμα, κατά κάποιον τρόπο το κάνει πιο εύκολο.
Γενικά νιώθω πως ως ένα βαθμό με την μουσική «κλέβεις», με την έννοια του συναισθηματικού εκβιασμού. Επιτρέψτε μου να πω πως υπάρχουν πολλές ταινίες, πολύ, πολύ καλύτερες από το Τσεκούρι από Κόκκαλο οι οποίες έχουν πολύ μουσική. Αυτό όμως που ήθελα να κάνω, ήταν να προσπαθήσω να για κάτι πραγματικά ειλικρινές. Αν ένιωθες φόβο ή θλίψη να οφειλόταν στο περιεχόμενο της σκηνής.
Ο Κρεγκ Σ. Ζάλερ στο Reel.gr http://reel.gr/s-craig-zahler-sunenteuksh-bone-tomahawk/
