Η τελετουργική επιμονή στη ρουτίνα της φυλακής και στις λεπτομέρειες μιας εκτέλεσης δι’ απαγχονισμού (οι λιτότερες και σοκαριστικότερες εικόνες πάνω στο θέμα μαζί με εκείνες του «Εν Ψυχρώ» και της «Μικρής Ιστορίας για Έναν Φόνο» ) ολοκληρώνουν τη «μεγάλη εικόνα» ενός κόσμου προσδεμένου στις έννοιες της τιμωρίας και του θανάτου. Πώς τοποθετείται κάποιος μέσα του; Χρήστος Μήτσης, http://www.athinorama.gr/cinema/article/o_mathiteuomenos_-2521280.html
Κρατάει την αφήγηση σ’ ένα διφορούμενο μεταίχμιο μεταξύ πιθανής επιθυμίας για εκδίκηση, και φροϋδικής αναζήτησης πατρικού προτύπου. Τατιάνα Καποδίστρια http://tospirto.net/cinema/movie/2158
Ένα βραδυφλεγές δράμα, από εκείνα που δικαιώνουν πανηγυρικά τον υπομονετικό θεατή. Τάσος Μελεμενίδης http://www.lifo.gr/guide/cinema/3859
Ατμοσφαιρικό, μελαγχολικό, με τον τρόπο του βαθιά πολιτικό, το φιλμ του Τζανφένγκ κατορθώνει να αναδείξει την πολυπλοκότητα του θέματός του δίχως να καταφεύγει σε απλουστεύσεις και να αποφύγει τις προφανείς καταγγελίες. Αντίθετα χτίζει ένα φιλμ που κοιτάζει την ανθρώπινη πλευρά σε κάτι τόσο απάνθρωπο όσο η θανατική ποινή και μέσα από τους σύνθετους χαρακτήρες της θλιμμένης ιστορίας του να δει την μεγαλύτερη εικόνα του τρόπου που μια πρακτική όπως αυτή, ορίζει την συνείδηση μιας ολόκληρης χώρας. Γιώργος Κρασσακόπουλος http://flix.gr/cinema/apprentice-review.html
Το μυστικό (που ο θεατής μαθαίνει σχετικά σύντομα) είναι αρκετό για να τον διατηρήσει σε αναμμένα κάρβουνα μέχρι το απρόβλεπτο τέλος του δράματος και ενώ έχει δημιουργηθεί μια αξιοπερίεργη και σε σημεία συγκινητική σχέση πατέρα – γιου. Γιάννης Ζουμπουλάκης, Το Βήμα.
Ένας 28χρονος σωφρονιστικός υπάλληλος, νεόφερτος σε μια υψίστης ασφαλείας φυλακή, αφού έλκεται από το τελετουργικό στην πτέρυγα των απαγχονισμών και κερδίζει την εμπιστοσύνη του βετεράνου δήμιου, γίνεται σύντομα μαθητευόμενός του. Τους λόγους αυτής της έλξης, μαζί και το παρελθόν του νεαρού, θα τους μάθουμε παράλληλα με την ανάπτυξη της ιδιότυπης σχέσης μαθητή και μέντορα, σε ένα φιλμ που μελετά με ζηλευτή μεθοδικότητα και ψυχραιμία τόσο το μακάβριο θέμα του, όσο και τα υποκείμενά του, τα οποία και νοεί ως άλλους «φυλακισμένους», έγκλειστους θαρρείς στο κελί μιας κληρονομημένης μοίρας. Ρόμπι Εκσιέλ, Cinemag.gr
