Η ΚΡΙΤΙΚΗ για τον Στέφαν Τσβάιχ

Εναλλακτική βιογραφία που προσπαθεί έμμεσα και με αργό, μεθοδικό αφηγηματικό τρόπο να σχολιάσει την πολυδιάστατη σχέση αληθινής ζωής και καλλιτεχνικής δημιουργίας.

Καθώς οι φωτιές του έξω κόσμου αντανακλούν στα τζάμια του αυτοκινήτου, η τελική στάση του θα είναι τραγικά συγκινητική, σε μια εναλλακτική βιογραφία που κομψά και με αργό, υπομονετικό αφηγηματικό τέμπο φωτίζει την πολυδιάστατη σχέση αληθινής ζωής και καλλιτεχνικής δημιουργίας. // Χρήστος Μήτσης, http://www.athinorama.gr/cinema/article/stefan_tsbaix_apoxairetismos_stin_europi-2521544.html

Λιτό, καίριο και, ειρωνικά, άκρως επίκαιρο (…)Η Σράντερ δεν έχει στόχο απλά να αφηγηθεί μια βιογραφία αλλά να ξεχωρίσει τα στοιχεία του ιστορικού παρελθόντος που έχουν σημασία και να τα επαναφέρει σε μια σύγχρονη συζήτηση που αφορά με καθαρότητα εξίσου το σήμερα. // Δημήτρης Δημητρακόπουλος, http://flix.gr/cinema/stefan-zweig-farewell-to-europe-review.html

Με εργαλεία μια αργόσυρτη, ατμοσφαιρική αφήγηση κι ένα σχολαστικό δέσιμο της τέχνης με την αληθινή ζωή, μας οδηγεί στο αβάσταχτο αλλά μεγαλοφυές φινάλε του φιλμ. Εκεί που το έργο του Τσβάιχ «γράφει» τη συγκλονιστικότερη φιλοσοφία του με τίμημα τη ζωή του ίδιου του συγγραφέα και της συζύγου του. // Κωνσταντίνος Καΐμάκης, AV

Η Ευρώπη που σβήνει στα μάτια του. // Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος, http://www.lifo.gr/guide/cinema/3878

Η Μαρία Σράντερ κατορθώνει να εισβάλει στη βραχεία λίστα των ηθοποιών που περνούν πανάξια στην auteur τάξη με τη δεύτερη μόλις εργασία της. // Βικτώρια Μιχαήλ, http://freecinema.gr/movies/vor-der-morgenrote/

Βιογραφία επιλεκτική όσο και απολύτως καίρια στον τριπλό της στόχο: να σκιαγραφήσει τον άνθρωπο Τσβάιχ στη βάση της διανόησης, του ιδεαλισμού και των διλημμάτων του ως Ευρωπαίου, να σκιτσάρει την προπολεμική και ακολούθως εμπόλεμη Ευρώπη μέσα από κουβέντες και συμφραζόμενα, όπως και να χρησιμοποιήσει το σύμφυρμα των δύο παραπάνω ως αλληγορία για τη σημερινή μετά-ηνωμένη, νεοφιλελεύθερη Ευρώπη του επικίνδυνα εντεινόμενου εθνικισμού. Κι όλα αυτά, χωρίς στιγμή να πατά το (τρι-)πόδι της στο έδαφος της Γηραιάς Ηπείρου. Εξαιρετικός ο Γιόζεφ Χάντερ στον ομότιτλο ρόλο. // Ρόμπυ Εκσιέλ, Cinemag.gr