Βραβείο σκηνοθεσίας και Λιοντάρι του Μέλλοντος στη Βενετία για ένα γεμάτο ένταση και ειλικρίνεια πορτρέτο της σύγχρονης οικογενειακής ζωής, η οποία μπορεί να μετατραπεί από εστία συνύπαρξης σε αληθινό πεδίο μάχης (…) Το ντεμπούτο του Λεγκράν μένει πιστό σε μια αφηγηματική λιτότητα που δεν χρειάζεται μουσικές υπογραμμίσεις ή σεναριακές ανατροπές για να δημιουργήσει ένταση και σασπένς. http://www.athinorama.gr/cinema/article/meta_ton_xorismo-2527369.html
Καταφέρνει και κρατά την ένταση που διαθέτει υποδειγματικά η κάθε σκηνή, έτσι όπως είναι γραμμένη και σκηνοθετημένη, και «κόβει» ακριβώς στον πόντο. https://pantimo.gr/index.php/component/k2/item/926-meta-to-xorismo-jusqu-a-la-garde-custody-ki-ena-kalo-galliko-me-dna-ellinon
Δίχως εντυπωσιασμούς ή μελοδραματικές εξάρσεις, το «Μετά τον Χωρισμό» διατρέχει το ρεαλισμό των Νταρντέν και του Φαρχαντί, την ψυχολογική χειραγώγηση της «Νύχτας του Κυνηγού» και τη συγκινησιακή φόρτιση του «Κράμερ εναντίον Κράμερ». Ο Λεγκράν εξελίσσει την αφηγηματική δομή της μικρού μήκους, όπου παρακολουθούσε την προσπάθεια της Μίριαμ να «δραπετεύσει», και στο «Μετά τον Χωρισμό» εμπλέκει συνεχώς το δημόσιο και το ιδιωτικό περιβάλλον. Στο φινάλε, που σε πολλούς θα ανακαλέσει μνήμες εκφοβισμού από τη «Λάμψη» του Κιούμπρικ, ο Λεγκράν θα διαρρήξει τα «εν οίκω» για να δώσει τη λύση «εν δήμω».
Λιτό και επίκαιρο, το «Μετά τον Χωρισμό» που κέρδισε το Αργυρό Λιοντάρι Καλύτερης Σκηνοθεσίας, αλλά και το Βραβείο Καλύτερης πρώτης ταινίας στο πρόσφατο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας, είναι ένα σινεμά με αυτοπεποίθηση που καταγράφει μία κοινωνική αλήθεια στη μεγάλη οθόνη. Και καθηλώνει. http://cinemagazine.gr/paizontai_tora/arthro/meta_ton_xorismo-130976082/
Λιτή ρεαλιστική αφήγηση χωρίς μουσικές και τρικ, στιβαρή σκηνοθεσία, εναγώνιος ρυθμός, και εξαιρετικές ερμηνείες, σε αυτή την ιστορία ενδοοικογενειακής βίας μετά το διαζύγιο, που πραγματικά στοιχειώνει τον θεατή. (…) Ήδη από αυτήν την πρώτη «πολιτισμένη» σεκάνς, η σκιά ενός παραλυτικού φόβου, μιας αναπόδραστης απειλής διαποτίζει την οθόνη. http://tospirto.net/cinema/movie/2484
Αξιοθαύμαστη σκηνοθετική ακρίβεια. http://www.athensvoice.gr/culture/cinema/426623_kritiki-gia-tis-nees-tainies-tis-evdomadas
Η ένταση είναι υπόγεια, η φωτογραφία τόσο φωτεινή, όσο σκοτεινή είναι η αφαιρετικά δοσμένη δράση, ο φόβος απλώνεται σαν αδιόρατο πλέγμα, οι ερμηνείες είναι κέντημα και ο Λεγκράν τολμά να υποψιάζει, να υπαινίσσεται και να μην κρίνει. (…) Ενα από τα ωραιότερα δείγματα νέου γαλλικού σινεμά. http://www.efsyn.gr/arthro/i-89hroni-varnta-me-mprio-se-road-movie
Με την δραματική κλιμάκωση να αποκτά το σασπένς ενός θρίλερ, με τον in your face, άμεσο τρόπο με τον οποίο το καταφέρνουν οι αδερφοί Νταρντέν, ο Λεγκράντ δεν έρχεται για να δώσει απαντήσεις ή για να τιμωρήσει τους κακούς, αλλά για να κάνει τον θεατή να αναρωτηθεί πάνω στις επιπτώσεις της πατριαρχικής βίας, πάνω στην πυρηνική οικογένεια και κατ’ επέκταση στην ίδια την κοινωνία. Βραβείο Σκηνοθεσίας και Πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη, στο πρόσφατο Φεστιβάλ Βενετίας. www.doctv.gr
Ένα ρεαλιστικό νευρώδες θρίλερ γύρω από έναν άνδρα που προσπαθεί να ανοίξει μια κλειστή πόρτα. Η ένταση, που κλιμακώνεται υποδειγματικά, είναι κατά κύριο λόγο εσωτερική. Οι δε ήρωες είναι πέρα για πέρα αληθινοί. https://neaselida.gr/politismos/i-anies-kai-o-jr-stis-poleis/
Με ένα σενάριο βραδυφλεγές που βρίσκει τον στόχο του δίχως να εξαντλεί τον κινηματογραφικό του χρόνο (η ταινία διαρκεί μόλις μιάμιση ώρα), ο Λεγκράν προετοιμάζει (δίχως περιττές εξάρσεις και συναισθηματικές υπερβολές) το έδαφος ενός προαναγγελθέντος κακού το οποίο βλέπεις να έρχεται από μακριά, αλλά θα χτυπήσει την πόρτα (σου) πιο γρήγορα απ’ όσο περιμένεις. (…) Καταπληκτικές ερμηνείες … λιτή σκηνοθεσία και μια κορύφωση απρόσμενης δυναμικής που θα θυμάσαι για καιρό. Στα συν και η ολοκληρωτική έλλειψη μουσικού score που σιγοντάρει υποδόρια στο χτίσιμο της ατμόσφαιρας. http://freecinema.gr/movies/jusqua-la-garde/
