Ρεαλιστής, χωρίς συναισθηματισμούς (χαρακτηριστική η λιτή χρήση της μουσικής ), με
μονοχρωματική φωτογραφία που υποβάλλει μια διάχυτη μελαγχολία και με
ένα σενάριο που τονίζει διακριτικά τις κρίσιμες ψυχολογικές
λεπτομέρειες, ο Μπαλτάσαρ Κορμακούρ («101 Reyjavik», «Jar City», «2
Guns» ) μετατρέπει την επική ιστορία ενός ήρωα κατά λάθος σε
μινιμαλιστικό κοινωνικό δράμα για την πίστη, την αφοσίωση, τη μνήμη και
τα παράξενα παιχνίδια της μοίρας. Συγχρόνως σε ένα ταξίδι στην
«εσωτερική» Ισλανδία, μια γωνιά της Γης όπου το θαύμα είναι ανθρώπινη
υπόθεση. (Χρήστος Μήτσης, Αθηνόραμα) http://www.athinorama.gr/cinema/article.aspx?id=1002965
Μια ταινία δεξιοτεχνικά φτιαγμένη, με την αναγκαία κλειστοφοβική ατμόσφαιρα και μια θαρραλέα ερμηνεία. (freecinema.gr)
Η καταπληκτική φωτογραφία κ η αριστοτεχνική κινηματογραφική απεικόνιση της
μανίας του παγωμένου ωκεανού μαγεύουν. (moviemonsters.gr)
Εντυπωσιακά πλάνα, προχωρημένη κινηματογράφηση… αξιοθαύμαστη ερμηνεία (sevenart.gr)
Η σύντομη οδύσσεια του «ανώνυμου» Γκούλι συνεχίζεται και πέρα από τη μαύρη του νύχτα στη
θάλασσα, στην αχαρτογράφητη επιβίωση ενός ανθρώπου που μόλις επιβίωσε
ενός δυστυχήματος. Και χωρίς να το επιδιώκει ή να το μεταδίδει άμεσα με
τη συμπεριφορά του, ο casual Γκούλι αποτελεί κομμάτι της σύγχρονης
ιστορίας, σε βαθμό που να θεωρείται σε μικρή κλίμακα μυθικός, με ένα
ανθρώπινο κατόρθωμα που όντως χαρακτηρίστηκε «θαύμα» από τους ειδικούς. Ο
Κορμάκουρ, που ουδέποτε πίστεψε στα μελοδράματα (πόσο μάλλον στα
θαύματα), γύρισε για πρώτη του φορά μια ταινία που εκθειάζει την ψυχή.
Παρά τη σταθερή ψυχραιμία του στον χειρισμό, δεν παραλείπει να θαυμάσει
την ομορφιά της χώρας του, φορώντας την αγριάδα και τη μεγαλοσύνη της σε
αυτή την ιστορία ηρωισμού. (Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος, LIFO) http://www.lifo.gr/guide/cinema/2482
Με προφανές λογοτεχνικό ανάλογο το μυθιστόρημα The Old Man and the Sea (Ο γέρος και η θάλασσα) του Ernest Hemingway, η ταινία στο πιο δύσκολο αφηγηματικά μέρος, όταν ο ήρωας παλεύει με τα κύματα της θάλασσας, χαρακτηρίζεται από τις εγκιβωτισμένες αναμνήσεις, σκέψεις, φαντασιώσεις, προβολές του (γυρισμένες σε 16mm). Και είναι ακριβώς γι’ αυτό που η σχεδίαση του κεντρικού χαρακτήρα αποκτά ένα απροσδόκητο βάθος. Υπερβαίνοντας τα όποια στερεότυπα του ήρωα (στον κινηματογράφο ή τη λογοτεχνία), ο σκηνοθέτης συνδέει την έννοια του “ηρωισμού”, όχι μόνο με τη δύναμη της ανθρώπινης θέλησης, αλλά και με τα μυστήρια της ανθρώπινης ψυχής, αυτόν τον απροσδιόριστο και μοναδικό παράγοντα που σφραγίζει την κάθε ανθρώπινη ύπαρξη. (cinephilia.gr) http://www.cinephilia.gr/index.php/tainies/europa/3836-djupidh-baltasar-kormakur
Το πιο ενδιαφέρον σημείο ολόκληρου του φιλμ δεν βρίσκεται,
εντούτοις, στον τρόπο με τον οποίο παραλλάσσει μια αρχέγονη και σχεδόν
μυθική εξιστόρηση ή της προσδίδει κοινωνικοπολιτικές προεκτάσεις,
συναντώντας στο παράδειγμα του Γκούλι ένα αλληγορικό μοντέλο για την
ισλανδική καρτερικότητα ενάντια στις αντιξοότητες της πρόσφατης
οικονομικής κρίσης.
Εντοπίζεται στην επιλογή του σκηνοθέτη και
των σεναριογράφων να αντλήσουν τον πραγματικό ηρωισμό μέσα από την
φιγούρα ενός συνηθισμένου ατόμου και να γυρίσουν την πλάτη στις ψυχρές
μεθόδους και εικασίες της επιστήμης, επισημαίνοντας ότι η λύση στο
μεγάλο ανθρώπινο μυστήριο ίσως να είναι τελικά η ταπεινότητα. (Λουκάς Κατσίκας, περιοδικό ΣΙΝΕΜΑ) http://www.e-go.gr/cinemag/moviespage.asp?catid=10177&subid=2&pubid=129648814
