Μ’ έναν συναρπαστικό μικρό πρωταγωνιστή κι ένα εξαιρετικό μπαρόκ ντεκόρ σκηνοθετεί ένα σκληρό παραμύθι που ποτίζεται με τον τρόμο της δικτατορίας, με σαφείς προειδοποιητικές αναφορές στο σήμερα. (Λήδα Γαλανού, Εφ.Συν.)
Το «Μαύρο Ψωμί» μας παρασύρει βαθιά σε ένα γοητευτικό, υποβλητικά σκηνοθετημένο κινηματογραφικό εφιάλτη. (Χρήστος Μήτσης, Αθηνόραμα)
Το «Μαύρο Ψωμί» είναι μια τόσο ενδιαφέρουσα, πλούσια, αφηγηματικά αλλά και καλλιτεχνικά και με εξαιρετικές ερμηνείες ταινία την οποία θα θυμάστε για πολύ καιρό. ( Χ. Λακταρίδης, Doctv.gr) http://www.doctv.gr/page.aspx?itemID=SPG6404
★★★1/2 Αθηνόραμα ★★★1/2 Cine.gr ★★★Moviebox.gr ★★★Freecinema.gr
Η πραγματιστική απελπισία. Mε αφορμή το «Μαύρο Ψωμί» του Αγκουστί Βιλαρόνγκα . Από τον Oldboy.
Συναρπαστικό, τρυφερό και σκληρό, μία αλληγορία για τα λάθη του παρελθόντος και το πώς αυτά καθορίζουν το μέλλον μας, μια ταινία για την αποκαθήλωση των ηρώων και ειδώλων μας. (…) η καλύτερη πρόταση της εβδομάδας. (Cinepivates.com)
Χιτσκοχικό μυστήριο, σενάριο με πολιτική προέκταση, με το σκοτεινό πέπλο του πολέμου να καλύπτει την δράση στην πανέμορφη καταλανική εξοχή, και με το μεγάλο ερώτημα να παραμένει: Μπορούν άραγε σε έναν πόλεμο να υπάρξουν αθώοι; (Κριτική του Κοινού, athinorama.gr)
Από τη μια πλευρά ιστορία ενηλικίωσης μ’ έναν σκούρο ρομαντισμό, όπως ταιριάζει στην ισπανική ψυχή, από την άλλη μια παραβολή για το πώς η μανία εξουσίας των ενηλίκων πνίγει τη νέα γενιά, κάπου ανάμεσα στη «Λευκή κορδέλα» και τον «Λαβύρινθο του Πάνα», η ταινία, λεπτοδουλεμένη, σύνθετη και κατά στιγμές μαγευτική, προσφέρει εικόνες και ιδέες (…) με τρόπο καθηλωτικό. (Λήδα Γαλανού, Εφ.Συν.)
Ζενερίκ με την Θάλεια Καραμολέγκου http://stokokkino.gr/article/8806/Zenerik-me-tin-THaleia-Karamolegkou
Συνδέοντας έτσι το ψυχολογικό με το ιστορικό, το ονειρικό με το πολιτικό και τη σεξουαλική αφύπνιση με την κοινωνική συνειδητοποίηση, ο Βιλαρόνγκα δίνει υπαρξιακό βάθος και πολλαπλές διαστάσεις σε αυτό το σκοτεινό παραμύθι, βγαλμένο από την αθώα φαντασία ενός μικρού παιδιού και τη ματωμένη πραγματικότητα της ισπανικής γης. (Χρήστος Μήτσης, Αθηνόραμα)
Mια ενδόμυχη ματιά στο ανθρωποκεντρικό στοιχείο που πλημυρίζει το όλον του φιλμ. (Moviebox.gr)
Αποτυπώνει με γνήσιο δραματικό ρεαλισμό την υποταγή των ανθρώπων στην αναγκαιότητα. (Χάρης Καλογερόπουλος, Cine.gr)
